شهادت حضرت قاسم علیه السلام
کیست ماهی که چنین چهره بر افروخته است؟ وز عطش بر لب دریا، جگرش سوخته است سیـزده ساله جوانی که در عرصۀ عشق قامت افرا خته و چهره بر افروخته است قـاسم است، این پسر حُسنْ که خیاط ازل جـامۀ سرخ شهادت به تنـش دوخته است از شرار عطش و تابش خورشـید، دریغ هم رخش، هم جگرش،هم دهنش سوخته است این بُوَد نیروی توفنده که در کرب وبلا بـهـر امـداد برادر، حسن، اندوخـته است قاسـما! آنـچه «مـؤیـّد» بـه تو تقـدیم کـند گوهر اشکی و شعریّ و دلی سوخته است |